մուխաննաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մու•խան•նաթ 

Կարին՝

  1. տմարդի, ցածրահոգի, անարժան
  2. ապերախտ, անհավատարիմ, վստահությունը չարաշահող

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։