մունդռեկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մունդ•ռեկ 

Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Նոր Ջուղա՝

  1. անտեր, անտիրական ◆ Մունդռեկ փուշը ցցվեցավքնթումը։ (Գարեգին Սևունց)
  2. անպետք, փչացած ◆ Տո, մունդռեկ, ակաս-մակաս է դու էիր պակաս։
  3. կիսարհամարհական՝ կիսափաղաքշական բառ ◆ Մի էս մունդռիկին տե՛ս, չի ուզում քնի։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։