մունիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [muˈnik]
վանկեր՝ մու•նիկ
մունիկ1
[խմբագրել]- Քղի՝ ձիու ճանճ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]մունիկ2
[խմբագրել]- Նոր Ջուղա՝ բառ, որ գործ է ածվում, երբ առարկայի անունը անմիջապես չի հիշվում ◆ Էդ մունիկները բեր այստեղ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։