մուրիկ-մուրիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մու•րիկ-մու•րիկ
- Արարատյան, Վան՝ մանրակրկիտ ◆ Ընկան քունջ ու պոճախ, մուրիկ-մուրիկ ման էկան։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։