մջնագարուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ջ•նա•գա•րուն 

  1. Սեբաստիա՝ ծանր հիվանդի ժամանակավորապես լավ զգալը, լավանալու նշաններ ցույց տալը (ախորժակի բացվելը, խոսելը և այլն) ◆ Փորձված կանայք հիվանդի այս խաբուսիկ վիճակով չեն հուսադրվում, այլ հուսահատաբար օրորում են գլուխները և ասում․ «Մջնագարուն է, մջնագարուն»։ Եվ իրոք, որոշ կարճ ժամանակից հետո հիվանդը մահանում է։ (Կարապետ Գաբիկյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։