մռմուռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ռ•մուռ 

  1. Արարատյան, Մուշ, Վան, Ուրմիա, Խարբերդ, Բալու՝ ցավ, կսկիծ ◆ Մռմուռը ընկավ ջանը։ ◆ Մատը կը ճղի, մէջը աղ կը լցի, ցավի մռմուռից քունը կը խրտնի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. Վան՝ կսկծալի ◆ Մռմուռ վերքեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Ակն, Բինկյան՝ կծու կանաչ պղպեղ
  4. Սեբաստիա՝ նորահաս գինի, մաճառ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։