մսմար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ս•մար 

  1. Ղարաբաղ՝ մեծ մեխ՝ գամ ◆ Քոսիի մազերը մսմարի մնամ գլխին բիզ-բիզ կանգնեց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Կեսրարը երկաթե մսմարի մնամ ամուր է յուր իշխանության մեջ։ Ահ
  2. Արարատյան՝ ցից

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։