մտրբու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [mtɾbu]
վանկեր՝ մ(ը)•տըրբ
- Վան՝ երգիչ, երգ ասող, գուսան ◆ Մտրբու խաղ որ խլսնի նեյնիմ նեյնիմ կընկընի։ Առծ
- գնչու, բոշա ◆ Մարէ մտրբու լամուկ վառիկիմ էր գողցիր։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) ժլատ, կծծի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։