մրկաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ մ(ը)ր•կաթ
- Արարատյան, Մուշ՝ առաստաղից կաթող մրոտ կաթիլները, որ առաջանում են ծխից ◆ Հացերի վրա մրկաթ էր թափել։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։