մրշաղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ մ(ը)ր•շաղ 

Խարբերդ, Սեբաստիա՝

  1. արևադեմ, արևգոլ, տաքուկ տեղ
  2. մթնշաղ, վերջալույս ◆ Մրշաղը նստել զրույց էին անում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։