յալիբաշի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յա•լի•բա•շի
- Արարատյան՝ պարգլուխ, յալլի պարի ժամանակ պարողների շղթայի առջևից գնացողը ◆ Դափ ու զուռնեն ածեցին ու յալլիբաշի խանումը վեր կացավ տեղիցը, մի ձեռն աղլուխ առավ, մեկել կուռն էլ քցեց իրա հարսին ու սկսեց խաղալ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Սոսին քցեցին յալլիբաշի, իրանք էլ կուռն ընկած՝ «լելե» ասելով խաղացին։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։