յաղլու
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յաղ•լու
- Վան՝ յուղալի
- Թբիլիսի, Պոլիս, Կարին, Ջավախք՝ խմորի բարակ նուրբ թերթերից պատրաստած և յուղով ներծծած թխվածք, որ ուտում են մեղրով ◆ (Կաթնատանը) ինձի հրամցուցին ֆինճչանով ղահվե մը, հետն ալ յաղլու: (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- յաղլու ուտող - հարուստ, ազատության մեջ ապրող ◆ Յաղլու ուտող բանկի տեր իս դառի։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։