յարան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յա•րան 

Ղարաբաղ, Կարին, Կեսարիա, Սասուն՝

  1. բարեկամ, ընկեր ◆ Իրկուն թոփ են էղնում Ահմատի յարաններ, ․․․ դրկիցներ, որ քիչ յարանութեն անեն։ Հժհք
  2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ օգնող, աջակից ◆ Յարանը յարա կը բանա։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. յարանը յարա կը բանա - շատ դեպքում մարդուն ցավ պատճառողը ընկերը՝ բարեկամն է լինում
  2. ընկածին յարան չեն ըլնի - ընկածի հետ ընկերություն՝ բարեկամություն չեն անի, վատ վիճակի մեջ ընկածից հեռու կփախչեն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։