յարոտ-փարոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [jɑɾɔt pʰɑˈɾɔt]

վանկեր՝ յա•րոտ•փա•րոտ 

  1. Կարին՝ վերքերով ծածկված ◆ Թաքավորը ըստե թո մնա յարոտ փարոտ, տեղեն թո գնահեքիմ գթնելու։ Հժհք ◆ Էտ մարթը հեսա քանի տարի յա յարոտ-փարոտ հնգե ջլերը։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։