յարուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [jɑˈɾuk]
վանկեր՝ յա•րուկ
- Ակն, Մուշ՝ փոքրիկ, անուշիկ յար ◆ Չմոռանաս, իմ յարու ասես, լավ պահեն։ (Վիգեն Խեչումյան) ◆ Յարուկ, քեզի ինչ արի, որ իս ճամբու դրիր, թե գնա։ Ազ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։