յիտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յիտ
- Թբիլիսի՝ հետո ◆ Չասի՞մ էստոնք, թե ինչ է մե քան աղաչադեք, յիտ նեժնի դամեք ինձմեն բեդամաղ չըլին։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Չյուր էն չախ Ռոստոմ ծուռ էր, էն չախից յիտ խելոքացավ։ Ահ
- ետ, հետ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- յիդ անել - ետ անել, արձակել, քանդել
- յիդ անել - ծածկել
- յիդ դնիլ - հետ դնել, խնայել ◆ Դրանց (շներու) համա իցուն հազա մանեթ ին յիդ դրի, վուր լավ ապրին։ (Խաթաբալա)
- յիդ նընկնիլ - ետ ընկնել, ուշանալ ◆ Գանա կիրակնամուտ գիշերին էլ յիտ կու նընգնին ժամիցը։ (Րաֆֆի)
- ջուրն յիդ է - ջուրը ետ է տալիս, ջրապտույտ է, վարար է ◆ Ամեն մարթ չի կանա մըտնի, էշխիտ ջուրըն յիդ է, զալում։ (Սայաթ-Նովա)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։