յիրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յի•րա 

  1. Ղարաբաղ, Գորիս՝ վրա ◆ Էն մին խըելունք հընգերն էլ թուվանգյը «ղաշին» յրա թուշ ա օնում, յիրա ունում հընգերեն սպանում։ ՆՂԼժբ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. յիրա ածել
    1. վրա ածել, լցնել
    2. շատախոսել
  2. յիրա անել
    1. վրա անել, նետել
    2. կրակել
    3. արձակել, բաց թողնել
    4. տեղադրել, հագցնել
  3. յիրա թափվել - վրա թափվել, խմբովին հարձակվել
  4. յիրա կյալ
    1. վրա գալ, վրա հասնել, պատահել
    2. իջնել
  5. յիրա հընցընել - այցի գնալ
  6. յիրա հըսնել - վրա հասնել, որևէ դեպքի պահին հանդիպել
  7. յիրա պրծնել
    1. վրա պրծնել, հարձակվել
    2. հանդիմանել, սպառնալ
  8. յիրա տալ
    1. վրա տալ, ծածկել, լցնել
    2. վրա-վրա խոսել, խոսքի տարափ թափել
    3. տեղալ
  9. յիրա տառնալ - խմբովին հարձակվել
  10. յիրա քաշել - վրա քաշել, մի բան բարձրացնել՝ հարվածելու համար
  11. յիրա քիշել
    1. վրա քշել, դեպի միջին կողմը քշել
    2. համառել, տեղի չտալ
  12. յիրա քյիցել
    1. վրա գցել, հինել, հենքը գցել
    2. շարունակ խոսել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։