յոլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [jɔl]
վանկեր՝ յոլ
- Պոլիս, Կարին, Մուշ, Վան՝ ճանապարհ ◆ Շատ կտրիճներ կուգան յոլով Տոյումեն ըռզակով, մալով։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- ձև, եղանակ,
- չափ, սահման ◆ Բայց կաառքին էլ յոլ ունի, նրա տունը չքանդվի, հնձում էր, հնձում։ (Խաթաբալա)
- միջոց, հնարավորություն ◆ Չէ, առ, լավ ձեռք է. էսօր էսօր յուզբաշին դու ես, յոլը քովդ է, - վրա բերեց Պողոսը։ (Հակոբ Մանանդյան) ◆ Աննման Մուքայելն է յոլ ու ռեվան եղավ, հնգավ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- յոլ ու ռեվան էղնել, Մանազկերտ՝ - ճանապարհն առաջն առնել, ճանապարհ ընկնել ◆ Աննման Մուքայելն է յոլ ու ռեվան էղավ, հընգավ ճամփու խետ գնաց։ Հժհք
- մի յոլըմ, մի կերպ, մի ձևով ◆ Հլա ըսենք թե. քավոր Խաչիկ, մի յոլըմ էդ ըսածներդ բիրադի օղորդ են։ ԱԺ
- շատ յոլ գիտցող, ճարպիկ, հնարագետ, աչքաբաց ◆ Շատ յոլ գիտցող հարս ունին։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։