յուղասրոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յու•ղա•ս(ը)•րոց
- Ղարաբաղ, Գանձակ՝ սրելու քար, սրոց, որը գործածելիս վրան յուղ են քսում, հեսան, սրոց
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։