յրա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ յ(ը)•րա
- Ղարաբաղ՝ վրա ◆ Մաինը մին պատառ տինակավ կտրում ա յըրան աղ անու։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Շատ ա վըերսու շոռ կյամ թա, բուրդը մին ծառու յրա հավք ա տեսնում։ ՆԼՂժբ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- յրա անել
- հավաքել ◆ Ետնան էս սըտանեքյը յրա յա ըրա մանալ ըն, կյիզալ, մին սհաթում օթաղներում կյուտալ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- կրակել ◆ Ղմիշ չի անում, թա թվանգյավ յրա ա վեր քցի։ ՆԼՂժբ
- յրա հասնել - հարձակվել, վրա հասնել ◆ Թաքավերին պուճուր տըղան կըծծակի մնան յրա ա հասնըմ, թորավը հենց թըխըմ, վըեր օշափը էրկու կես ա ընում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- յրա պրծնել - հարձակվել
- յրան տաքանալ (թըքանալ)
- սիրահարվել (մեկին)
- մեկի՝ մի բանի նկատմամբ լավ տրամադրվել, սիրտը կպչել, տարվել
- յրա տալ - հարձակվել, վրա տալ ◆ Լուզին չինի, քաշ-քչեղակ յրա կըտան, տանեն։ ՆԼՂժբ
- յրա տեռնալ - վրա թափվել
- յիրա պիրել - վրա բերել, թափով խփել
- կյուլին կլխեն ավետարան կըրթացին, ասեց՝ վըեխճարը սրավը յրա տեռավ - ինչքան ուզում ես խրատիր, նա նորից իր հին երգն է երգում, իր սովորությունից ձեռք չի քաշում
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։