նաբադիր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑbɑˈdiɾ]
վանկեր՝ նա•բա•դիր
- Մուշ՝ անտես, աննկատելի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- նաբադիր քղնել, անհայտանալ, աներևույթ դառնալ, աներևութանալ ◆ -Դե գտի, -ըսեց ջաղջապան ու նաբադիր էղավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։