նազլի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նազ•լի
- Կարին, Շիրակ՝ նազուկ, փափկասուն ◆ Գնացի ներս ի՞նչ տեսնիմ, էդ իմ նազլի, օխտը զատ բմբլե յորղան դոշկի եջ քնող կնիկս, որ ասում էր, «Զոր է, կոխքերս ցավի կը», արաբի հետ ձիանոցի չոր տախտի վրա այնպես փաթվե քնել էին անուշ, որ ջուրն արանքներեն չէր անցնի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։