նազուկմար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նա•զուկ•մար
- Մալաթիա՝ տափակ քար, որի վրա նստեցնում՝ հագցնում են նազուկը՝ ճախարակը, նազուկին առանցք ծառայող քար
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։