նազուք-մազուք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑzukʰ mɑˈzukʰ]
վանկեր՝ նա•զուք•մա•զուք
- նուրբ ու քնքուշ, նազելի ◆ Ախչի,՛ դու էտենց նազուք-մազուք, նիշանածդ վռտոտո հայվարայի մեկը։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։