նալչո

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նալ•չո 

1. Մարաշ՝ փոքր կիսալուսնաձև պայտ, որ խփում են կոշիկի կրունկին՝ մաշվելուց պահպանելու համար, պայտիկ ◆ Էն օրը մի մարդի հագի լափչին չէիր գտնիլ, էսօր շատերը հենց լափչին ունին, որ կրնկի նալչեն մի մատն երկար ա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Չատիկը եմենիին նման է, միշտ կարմրագույն երեսներով. ասիկա ունի երկաթյա կրունկ մը, որ չատիկին կրունկին կը գամվի և երեք ցցվածքներ ունի 1-1,5 սանդիմեթր բարձրությամբ, ասիկա նալչա կանվանեն։ Համո Սահյան
2. Եվդոկիա, Ամասիա՝ փոքր պայտ, որ ձմռանը ամրացնում են երեխաների կոշիկի կրունկին՝ ձյան՝ սառույցի վրա չընկնելու համար

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։