նախաաթեիզմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɑχɑɑtʰɛˈizm]

վանկեր՝ նա•խա•ա•թե•իզմ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

[լատ.`prae–առաջին, նախ և հուն.`theos–աստված, բառացի` նախաաստված]

Գոյական

  1. տերմին` մտցված բուրժուական կրոնաբանության մեջ պատեր Վ. Շմիդտի հետևորդներ Պ. Շեբեստայի և Կ. Կլոստերմայենի կողմից 20-րդ դարի 30-ական թվականներին, որոնք առաջ քաշեցին այդ ուսմունքը նախամիաստվածության մերժված տեսության փոխարեն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։