նախադրություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɑχɑdɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նախադրութիւն
վանկեր՝ նա•խադ•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել][լատ. expositio-բացատրություն]
Գոյական
- (քրկն․) ըստ շարադասության՝ այն կապերը, որոնք դրվում են կապի խնդրից առաջ, օրինակ՝ առանց, բացի, դեպի, քան և այլն ◆ Կապերը կարող են լինել նախադրություն, երբ կապի խնդրից առաջ են դրվում։ (Դասագիրք)
- (գրկն․) գեղարվեստական երկի սյուժեի բաղկացուցիչ մասերից մեկը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- առաջադրություն, նախադիր, նախասկիզբ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։