նախավայելք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɑχɑvɑˈjɛlkʰ]
վանկեր՝ նա•խա•վա•յելք
Գոյական
- (նորբ․) վայելքին նախորդող մի բան, նախնական վայելք ◆ Սիրո բոլոր կարելի հնարավորություններից նրանը ոչ թե վայելքն է, այլ նախավայելքը։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։