նախշուն-նախշուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նախ•շուն-նախ•շուն
- Ղարաբաղ, Արարատյան, Լոռի՝ գույնզգույն, վառ ու գեղեցիկ ◆ Տերևները հենց լսեցին, նախշուն-նախշուն գույներ հագան։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նախշուն-նախշուն, ռանգյ-ռանգյ ծըտերը ծլվըլում ին, ուրանց քախծըր ծենավը մարթի սերտ փառավըերըմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։