նահանք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑhɑŋkʰ]
վանկեր՝ նա•հանք
- Շամախի, Ղարաբաղ՝ նրանք ◆ Ես կուզիմ վըեր նահանց թանեն թթո ասող չինի։ (Խաթաբալա) ◆ Մըհետե երկեւ ախպեր թաքավեր ըն ըլալ։ ◆ Նահանք ճոկ ճոկ երգյիրներում ըն ըլալ թաքավորություն ընելիս։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։