նաղրվոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•ղ(ը)ր•վոր 

  1. Կարին՝ նվագող, նվագածու ◆ Էսիկ իրեն մարթը թո կէնե, նաղրվորը կառնե կէրթա հարսը տուն փերելու։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։