նաշաբար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նա•շա•բար
- նռան եփած՝ թանձրացած հյութ, որ գործ են ածում իբրև դեղ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։