նաչարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [nɑt͡ʃʰɑɾutʰˈjun]

վանկեր՝ նա•չա•րութ•յուն 

  1. Ուրմիա, Կարին, Ջավախք՝ անճարություն, խեղճություն ◆ Նաչարըթնեն դիլանչի տառձած, ինգյած տըռնե տուռ փայ են ժողվելի։ (Քյոռ Օղլի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։