Jump to content

նապանի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•պա•նի 

  1. Խիզան, Շատախ՝ թաքուն, ծածուկ (տեղի մասին) ◆ Տիրըմ էրկու նա տերտեր ըզկերած խարամից վար տիրացուն, ան էլ քյըռխավ, օրըմ ըզտերտրոչ իսկից նապանի տեղըմ, ճամին առից, ընգյավ վար անու, դե, տու որ կըտաս։ Մ. Մուրադ.

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։