նապանի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•պա•նի 

  1. Խիզան, Շատախ՝ թաքուն, ծածուկ (տեղի մասին) ◆ Տիրըմ էրկու նա տերտեր ըզկերած խարամից վար տիրացուն, ան էլ քյըռխավ, օրըմ ըզտերտրոչ իսկից նապանի տեղըմ, ճամին առից, ընգյավ վար անու, դե, տու որ կըտաս։ Մ. Մուրադ.

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։