նասիբ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նա•սիբ
- Կարին, Բասեն՝ բախտ, վիճակ, բաժին ◆ Չունքի վախտը չի հասել, որ դու քո նասիբը գտնիս։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Իմ նասիբն էլ էս սև աղջիկն ա։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան) ◆ Հարսն ու փեսեն վրա տախտին, ու նասիբն է, նա տանծ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Քու աղջիկդ էս չոբնի տղի նասիբն է աստվածություն գրել է։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Հավարիկ՝ փափագ, իղձ
- Նոր Նախիջևան՝ բախտի նշան, որ դնում էին նոր տարվա համար թխած խմորեղենի մեջ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- նասպ էնել, նասպ ընել - արժան անել ◆ Օրհնած հոգի, խաչած գերեզմանի նասիպ էնես ինծի։ (Երվանդ Լալայան) ◆ Կ'ըսե,- Շատ լավ կէղնի, դու օր գուզես, ես էլ կուտամ, ագար աստված նասիբ էրեր է իմ ախչիկս քու մանչուդ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- նաստին թեքմն զարնել - բախտը իրենից վանել, հարմար՝ պատեհ առիթից չօգտվել, բախտին քացի տալ
- նասպին վրա նստիլ Եվդոկիա, Ամասիա՝ - ուրիշի իրավունքը գողանալ, ուրիշի բախտին քար գցել
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Կարինի բարբառային բառեր
- Բասենի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Խաչատուր Աբովյան
- Քաղվածք/Նիկողայոս Մամիկոնյան
- Քաղվածք/Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան
- Քաղվածք/Հայ ժողովրդական հեքիաթներ
- Հավարիկի բարբառային բառեր
- Նոր Նախիջևանի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Երվանդ Լալայան
- Եվդոկիայի բարբառային բառեր
- Ամասիայի բարբառային բառեր