Jump to content

նավազիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նա•վա•զիլ 

  1. Վան՝ հարբուխ
  2. թընկթընկացնող մարդ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։