նավալա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑvɑˈlɑ]
վանկեր՝ նա•վա•լա
- Եվդոկիա, Ամասիա, Ակն՝ Եվդոկիա, Ամասիա, Արաբկիր, Ակն՝ մրգեղեն
- Հավարիկ՝ հարսնտեսի եկողներին բաժանվող մրգեղեն
- (փխբ․) անուշություն, քաղցրություն ◆ Ոչ հաց մ՛ալ պաշար տվի, ոչ խոսքուկ երկու նավալա: Փոլատ ◆ Ուչ պագ մի պաշար տվիր, Ուչ ճերմակ ծեցուդ նավալե: Ազ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։