նավս
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [nɑvs]
վանկեր՝ նավս
- ուտելու ահագություն ◆ Սև գա նըվսին, ոչ չբերա թուքն հերեսին։ Ահ
- ուտելու մեջ ագահ ◆ Ամեն մարդու մե մե ավելի անում կու կպցնին` հուրթ ուտող, կատու բռնող, նավս: (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- նավս թալել, ուտելու համար իրեն կորցնել, ուելիք տեսնելիս չկարողանալ իրեն զսպել
- նավսե պինդ, ուտելու մեջ չափավոր` զուսպ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։