նաքյազություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նաք•յա•զու•թյուն 

Արարատյան՝

  1. տմարդի լինելը ◆ Հիմիկ էլ նաքյազության գծերի վրա խոսանք։ ԽՍ
  2. ժլատություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։