նաֆիլա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նա•ֆիլ
- Կարին, Համշեն, Վան՝ իզուր, անտեղի ◆ Տիսնամ վով պիտի մեր տաստան արտարությամբ տիսնա ու տատի թէ մոռցվի ու էրթա տասմը նաֆիլա մատաղներաց պես ԱՏՍ ◆ Անոցնեն ետև ադտեղ մնալս էլ նաֆիլա էր, չունքի քանի մարս ու ախպրտիքս միտքս գըյնեին մուխը քթիս պընչըներեն գելլեր ՀժՀք ◆ Լավ որ ատ ասծու ցուցանքին կոլոխտ չի փաթթեցինք, նաֆիլե մեղքտ պիտի մտնեինք։ Ռափայել Պատկանյան
- ավելորդ ◆ Ես նաֆիլա փարա ջուրը ցկելու։ (Ջավախեցի)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։