նեղացուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նե•ղա•ցուկ
- Արարատյան, Կարին, Մուշ՝ հոգնած ◆ Ձինը թողեց արածալի, բենեավորը քաշեց գլխին ու քնավ. նեղացուկ խամ տղա։ Ահ ◆ Հիմի նեղացուկ ես էրեվում, էթանք տունը դինջըցի, խաց կե (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։