նեճիրվան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ նեճ•իր•վան 

  1. Մուշ, Մոկս, Սասուն, Վան՝ որսորդ, որսկան ◆ Կեր ուկեր, կեր ու կեր մարդմ ու կնիկմ, իրիկ նեճիրվան էր։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Քույրը խելացի էր, տղան կտրիճ ու նեիրվոր։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Նագեհան նեճիրվան էն դիեն կէրևա, լապստրկու չարեն կը կտրի, զինք կը թալե գինու ծակ Բնս ◆ Կը տեսնա` նեճըրվան թվնքով նշան է բռնի հավքու մե (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։