նեմրուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նեմ•րուտ
- Մուշ՝ չար, դաժան (Նեմրուտ անհանգիստ լեռան անունից, որը ժայթքելիս փոշին ուդուման հեռուներն է հասել)։ ◆ Դաժան ու բռնակալ մարդիկ որակվում էին նեմրուտ անունով, և մինչև այսօր էլ մռայլ ու մաղձոտ մարդկանց նեմրուտ են կոչում։ Բնս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։