նեմրուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նեմ•րուտ
- Մուշ՝ չար, դաժան (Նեմրուտ անհանգիստ լեռան անունից, որը ժայթքելիս փոշին ուդուման հեռուներն է հասել)։ ◆ Դաժան ու բռնակալ մարդիկ որակվում էին նեմրուտ անունով, և մինչև այսօր էլ մռայլ ու մաղձոտ մարդկանց նեմրուտ են կոչում։ Բնս
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։