նեոկանտականություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [nɛɔkɑntɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ նե•ո•կան•տա•կա•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն

<неокантианство <նեո․․․ + կանտականություն

Գոյական

1. (փիլ․) 19-րդ դարի երկրորդ կեսում բուժուական փիլիսոփայության մեջ ծագած ուղղություն, որի նշանաբանն է «Ետ դեպի Կանտա» և որը օգտագործվում է Կանտի իդյալիստական իմացաբանությունն ու բարոյագիտությունը՝ մատերիալիզմի ու մատերիալիստական բնագիտության դեմ պայքարելու համար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։