ներցոլանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾt͡sʰɔlɑŋkʰ]
վանկեր՝ ներ•ցո•լանք
Գոյական
- (նորբ․) ներքին ցոլանք՝ փայլը ◆ Մանրուքներն ու մասերն էլ պիտի արտարձակեն ընդհանուրի և ամբողջականի արտափայլն ու ներցոլանքը։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։