ներփակվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [nɛɾpʰɑkvɑt͡sutʰˈjun]

վանկեր՝ ներ•փակ•վա•ծութ•յուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) ներփակված լինելը ◆ կԿառույցի ու գործելակերպի ներփակվածութոյւնը ստեղծում է խզում իրական կյանքի իրական պահանջմունքներից։ Գևորգ Խուդինյան
  2. (երկրբ․) ներփակող ապարների մեջ ինչ-որ չափով հավասարաչափ ցրված անկանոն ձևի հանքային միներալների ու մանր կուտակումների առկայություն

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։