ներքնատարածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [nɛɾkʰnɑtɑɾɑt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ ներք•նա•տա•րա•ծութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) (փխբ․) ներքին ընդգրկում՝ ծավալ՝ շրջանակ ◆ Ներքին հնարավորությունները, կարողությունները։ ◆ Պաստեռակի հիմնական միջոցներից է այլաբանությունը, որի մեջ նա նորանոր խորքեր է բացել՝ ընդգրկելիորեն մեծացնելով ստեղծագործական ներքնատարածությունները։ ՀրչԹ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։