նիգարան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ նի•գա•րան
- Ղարաբաղ, Կարին՝
- նիգյարան Ղարաբաղ, Կարին, Արարատյան՝ նգեարան, եգյարան, նգյարան
- Ղարաբաղ՝ անհանգիստ։ ◆ Քո մասին նիգյարան եմ, եփ որ ազատվես, կնունքի ժամանակ գրի որ գամ։ (Խաթաբալա) ◆ Բա քեզ հի՞նչ էլավ վեր մին հետան մին հետ էրկու ղալամ կիր չի կիրեցիր, վեր նեգյարան չմնանք։ (Տմբլաչի Խաչան) ◆ Օզում չի, վուր կնգանը նգյարան թողե։ ՆԼՂԺբ ◆ Իմ հոր անա շատ ըմ նիգյարան, օզում ըմ քյինամ տըսնամ։ ՆԼՂԺբ
- նիգյարան մնալ Ղարաբաղ՝ անհանգստանալ։ ◆ Օշափնեն էլ ասալ ըն, թա «Վըեր վախտ նիգյարան մնաս, էն վախտը էն ասթխեն մտեգյ ըրա, թա վեր տենաս լավ հու պարզ ա՝ էն վախտը գյիդա, վըեր տղան սաղ ա»։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- նիգյարան կդրել Կարին՝ համբերությունը հատնել։ ◆ Էսենց մե օր, երկո՜ւ օր, իրեք օր, չորս օր աղոթք արի, վրա խինգ օրվան նիգարանս կդրավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։