նղժորուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ն(ը)ղ•ժո•րուկ
Վան՝
- աղոտացած, լույսը թուլացած, խավարելու մոտ ◆ Աստղիկ թակավոր աստղունքից խասկցավ, թե ուր խեր՝ Մելքոն շատ նեղութնի մեջ ի, չյունքի տեսավ, որ ինոր աստղ էն օր նժղորուկ էր։ Ահ
- նիհար, վտիտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։