նղնղուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ն(ը)ղ•ն(ը)•ղուն 

  1. Մուշ՝ նվաղկոտ, սրտակեղ (ձայն) ◆ Նղնղուն ձայնիդ մեռնիմ։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. նոր բացվող ◆ Նղնղուն աղոթարան։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։